Ένα ενδιαφέρον ντεμπούτο από το δίδυμο υπό το όνομα Mist, δηλαδή τους John Elliott και Sam Goldberg, που μας έρχονται από το Ohio και έχουν συμμετάσχει στο σχήμα των Emeralds. Σε αυτό το album έχουμε παλιομοδίτικα πλήκτρα που σκούζουν με ένα ήχο από τη δεκαετία του ’80, αφαιρετικές συνθέσεις και υπόγειες μελωδίες. Με δυο λογία το συνολάκι θυμίζει εντόνως τον Oneohtrix Point Never, μα ταυτόχρονα διαφέρει αρκετά. Διαφέρει διότι οι δύο αυτοί μουσικοί επικεντρώνονται περισσότερο στη ψυχεδέλεια και λιγότερο στην ατμόσφαιρα και γιατί η αισθητική της μουσικής τους πλησιάζει αυτή του Steve Reich – επαναλαμβανόμενα μοτίβα, άλλοτε πιο ήπια και άλλοτε πιο επιθετικά, που απλώνονται σε ψυχοτρόπες συνθέσεις. Ο ήχος αυτός καθ’ αυτός είναι, τωόντι, αρκετά new-age, μα το αποτέλεσμα δε μοιάζει σχεδόν καθόλου με τον ήχο που έχει ταμπελοποιήθει ως hypnagogic pop. Πιο συγκεκριμένα τώρα, η πρώτη πλευρά του δίσκου αποτελείται από ένα και μοναδικό κομμάτι, που ελίσσεται και εξελίσσεται σε μία ονειρική ψυχεδέλεια, ενώ η δεύτερη περιέχει πέντε κομμάτια που απαρτίζουν ένα σκόρπιο ψηφιδωτό ιδεών. Κυκλοφορεί από την σχετικά νεοσύστατη Amethyst Sunset.
((E A R))
((E Y E))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου