Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

ΤΗΕ DEAD C - “PATIENCE” (2010)

Με αρκετή αγωνιά, αρχικά, έβαλα να ακούσω το 15o άλμπουμ των λατρεμένων πρωτεργατών του Νoise Rock. H αλήθεια είναι ότι οι αυτοσχεδιαστικές αναζητήσεις της υπέροχης νεοζηλανδικής τριάδας τους στην μετά “New Electric Music” εποχή οδήγησε ουσιαστικά στην αποστροφή για κάθε rock στοιχείο από τον πάντοτε μουντό αλλά πρωτότυπο ήχο τους. Κάτι η απουσία τυπικών drums και δομημένων riffs, κάτι η έλλειψη μιας πιο εύληπτης για τον ακροατή ανάπτυξης στον ήχο ,τους έκανε να ακούγονται σίγουρα απρόβλεπτοι , αλλά χωρίς μια στιβαρή ηχητική ταυτότητα. Ε, στο “Patience” η υπομονή και η πίστη μας στις ικανότητες τους ανταμείβεται. Περιέχονται μόλις 4 κομμάτια, όμως καθένα έχει ξεχωριστή θέση στο άλμπουμ, καθώς φωτίζει όλες τις πτυχές του μοναδικού noise improv ήχου τους. Για παράδειγμα, στο ίσα με 2 λεπτά “Patience” ο Yeats μπορεί να συμπυκνώσει με ένα ανήσυχο πέρασμα στα hit hats όλοι την καλοζυγισμένη επιθετικότητα μιας καλής 90s post-hardcore μπάντας . Επιπλέον, στο "Shaft" που ακολουθεί οι Dead C καταδεικνύουν πως αυτή η επιθετικότητα μπορεί να συνδυαστεί άψογα με πιο άναρχα post-noise στοιχεία και φυσικά τα μοναδικά καθαριστικά feedbacks του Russell. Βέβαια, όλη μαεστρία των νεοζηλανδών ξεδιπλώνεται στα δύο μεγάλης διάρκειας κομμάτια που ανοίγουν και κλίνουν το άλμπουμ. Και αν το finale με το άκρως ενδοσκοπικό, αστικό και τυπικά improv "South" είναι η απόλυτη εγκεφαλική noise rock εμπειρία, στο αρχικό "Empire" νομίζω πως αντιλαμβάνεται κανείς την μοναδικότητα του αυτού του γκρουπ. Ξεκινά με τις κιθάρες να χτίζουν με πανέμορφα wha - wha ένα ανυψωτικό drone rock που ο Yeats με τα χύμα πανκικα χτυπήματα του, το οδηγεί μαθηματικά στην κλασσική πλέον post - rock κορύφωση κάπου στο μέσον του κομματιού. Και τότε, εκεί που οι περισσότεροι που ασχολούνται με αυτόν τον ήχο, από post-metallers ως τους electronic noise droners, θα ξέσπαγαν θορυβωδώς, οι Dead c, σοφά, ρίχνουν την ένταση κάνουν ένα βήμα πίσω, ακούνε τι παίζει ο καθένας τους και κλείνουν με ένα λιτό και απέριττο αυτοσχεδιασμό που θα ζήλευαν και οι ΑΜΜ. Τεραστία μπάντα...

((E A R)) ((E Y E))

4 σχόλια:

  1. ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ ΑΠΟ PSYCH-FOLK-ROCK ΙΣΤΟΡΙΕΣ.
    ΤΑ ΔΙΣΚΑΚΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΥΦΑΙΑ!
    ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΖΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ BLOG ΚΑΠΟΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΩ.
    ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. link dont work, but anyway thanks for the dead c one of the greatest ever!

    ΑπάντησηΔιαγραφή